Kto wypłaca drugiemu jakąkolwiek kwotę, ma prawo od odbiorcy tejże kwoty żądać, aby mu wydał kwit. Kwit jest piśmiennem poświadczeniem, że jakaś kwota została rzeczywiście wypłacona. Kwity wystawia się na otrzymaną pensyę lub wynagrodzenie, uiszczone rachunki i czynsze, odebrane procenta i t. p. Kwity powinny być pisane zwięźle i jasno. Papier powinien być trwały, gdyż kwity przechowują się jako dokumenta. Pisze się je zazwyczaj na półarkuszu.
Kwit ma zawierać:
- Kwotę wyrażoną słowami i cyframi;
- za co powyższa kwota została wypłaconą;
- przy odbiorze pensyi, czynszów, procentów i t. p. czas, za który, tudzież ogólną kwotę (np. czynsz roczny), z której wypłata nastąpiła;
- imię, nazwisko.i charakter osoby, albo nazwę urzędu lub kasy, która wypłaca;
- na dole po prawej ręce, datę wypłaty, w następnym zaś wierszu imię, nazwisko i charakter kwitującego;
- u dołu, od lewej strony, między dwiema skośnemi, równoległemi liniami powtórzenie cyframi kwitowanej kwoty.
Kwity podlegają opłacie stemplowej, stosownie do wysokości kwitowanej kwoty, a mianowicie podług II. skali stemplowej; tylko kwity na kwotę niżej 2 zł. w. a. są wolne od stempla. Skale stemplowe znajdują się we wszystkich kalendarzach. Stempel przylepia się u góry po lewej stronie tak, aby jego dolną krawędź przepisać słowami pierwszego wiersza. Osobom i kasom prywatnym, jeśli wyraźnie kwitów nie żądają, wydaje się zazwyczaj tylko rachunki saldowane, wszelkim zaś urzędom i kasom publicznym kwity.
Kwity, wydane w wewnętrznym zarządzie jakiejś instytucyi, nie ulegają ostemplowaniu. Jeżeli np. w Banku Hipotecznym we Lwowie oddział hipoteczny wydaje jaką kwotę oddziałowi zastawniczemu tegoż banku, ten ostatni daje kwit nieostemplowany.
Wzór 38
Wzór 39
Wzór 40
Wzór 41
