Listy przy odsyłaniu roboty lub z usprawiedliwieniem.
Wzór 51
W Stryju, 3. sierpnia 1893.
Wielmożna Pani!
Dzisiejszą pocztą wysłałam bieliznę, uszytą wedle łaskawego zlecenia z dnia 3. lipca b. r. i pochlebiam sobie, że tak co do użytego materyału, jakoteż co do sposobu wykonania odpowie ona w zupełności wymaganiom Wielmożnej Pani. Równocześnie pozwalam sobie załączyć rachunek. Polecając się nadal łaskawym względom Wielmożnej Pani pozostaję z najgłębszym szacunkiem… Kornela Stawińska.
Wzór 52
We Lwowie, 10. kwietnia 1893.
Wielmożna Pani!
Wyczytawszy w ostatnim liście Wielmożnej Pani wyrzuty z powodu opóźnienia przesyłki zamówionego garnituru, pośpieszam usprawiedliwić się i najmocniej przeprosić Wielmożną Panią za ten zawód, jakiego, wbrew moim najlepszym chęciom, po raz pierwszy Wielmożna Pani z mej strony doznała. Przypadek jednak zrządził, że w ostatnim tygodniu zachorowały mi obłożnie dwie najlepsze pracownice, wobec czego nie mogłam podołać przyjętym na się zobowiązaniom. Mam wszelką nadzieję, że po tem wytłómaczeniu opóźnienia Wielmożna Pani zechce mi wybaczyć mimowolną niesłowność i zachowa mię nadal w łaskawej pamięci.
Z najgłębszym szacunkiem
sługa
Antonina Zharska.
(Z usprawiedliwieniem i prośbą o przedłużenie terminu spłaty
należytości).
Wzór 53
W Tuchowie, 15. kwietnia 1893.
Wielmożny Otto Foerster
w Tarnowie
Skutkiem doznanego zawodu w ściąganiu należytości kasa moja chwilowo tak się wyczerpała, iż prawdopodobnie nie będę mogła we właściwym czasie wyrównać Pańskiego rachunku na 125 zł. 50 ct. w. a., płatnego dnia 15. maja br. Zawiadamiając o tem WPana na wszelki wypadek, muszę dodać, że do dwóch, a najdalej do trzech tygodni spodziewam się znaczniejszych dochodów, a wtenczas nie omieszkam uiścić się całkowicie z długu. W nadziei, że WPan usprawiedliwisz to moje wyjątkowe opóźnienie , kreślę się z głębokim szacunkiem
NN
Listy z przypomnieniem.
Wzór 54
(Forma najłagodniejsza).
W Krakowie, 31. grudnia 1893.
Wielmożna Pani!
Zamykając obecnie moje doroczne rachunki, pozwalam sobie niniejszem przypomnieć Wielmożnej Pani, iż z rachunku przesłanego dnia 12. kwietnia b. r. pozostaje do uiszczenia jeszcze kwota 24 zł. 80 ct., o którą ośmielam się niniejszem upraszać w tem przekonaniu, że Wielmożna Pani nie zechce mi tego przypomnienia wziąć za złe.
Z najgłębszem poważaniem
N. N.
Wzór 55
(Forma całkiem stanowcza).
W Krakowie, 1. lipca 1894.
Wielmożna Pani!
Dziwi mię to bardzo, że mimo trzykrotnych listów z prośbą o uiszczenie zaległego rachunku w kwocie 24 zł. 80 ct. Wielmożna Pani nie tylko rachunku tego wyrównać nie byłaś łaskawa, ale nawet na żaden z mych listów odpisać nie raczyłaś. Ponieważ podobne postępowanie naraża mię na zbyt wielkie straty, przeto upraszam po raz ostatni o zaspokojenie mojej należytości, w przeciwnym razie bowiem udam się na drogę prawną, co zarówno dla Wielmożnej Pani jak i dla mnie z przykrościami byłoby połączone. W nadziei, że Wielmożna Pani nie zechcesz dopuścić do tej ostateczności.
pozostaję z uszanowaniem
N. N.
Uwaga. Choćby dłużnik najbardziej zwlekał z zapłatą i największą nam tem wyrządzał przykrość, nie wolno listu z upomnieniem pisać nieprzyzwoicie, w tonie grubiańskim, bo tem sprawy nie poprawimy, a sobie zaszkodzimy. Już w I. części (na kl. V.) podane były wzory listów z poleceniem, z podziękowaniem, które z drobnemi zmianami służyć mogą za wzory podobnych listów w sprawach przemysłowych i handlowych.